HET BLIJFT EEN EXPEDITIE
De afgelopen dagen kon ik voor mijn eigen onderzoek niets doen. En al was het een voorrecht om de toeristische wandelingen mee te maken en al die bijzonderheden te zien, ik had toch wel erg veel zin om zelf ook iets voor mijn onderzoek te doen. Zondag was het dan eindelijk zo ver: het steken van sedimentkernen in een meertje aan de zuidkant van Barentsøya stond op het programma.
De eerste tegenslag begon al ’s morgens, toen bleek dat er te veel pakijs lag om aan land te gaan op de plek die we hadden voorbereid. De landingsplaats werd verplaatst van de zuidkant van het eiland naar de noordkant van het eiland. Deze plek hadden we niet van tevoren bestudeerd, maar op de –niet erg gedetailleerde- kaart van het gebied konden we zien dat er op ongeveer een kilometer van de kust een behoorlijk meer lag. Dat zouden we gaan bemonsteren: op een expeditie als deze moet je iedere kans benutten.
Gewapend met drie grote zware kisten van de Universiteit Utrecht liepen we door het drassige veen, bij een graad of twee, mist en lichte regen. Zwaar, maar voor het goede doel. Vreemd genoeg waren we na ruim een kilometer ploeteren nog steeds niet bij het meer aangekomen. Een paar mensen liepen zonder de kisten vooruit om het gebied te verkennen en het meer te zoeken, maar zonder direct resultaat. De gps werd erbij gehaald. Het meer bleek nog vijfhonderd meter naar rechts te liggen, bergopwaarts, door nog drassiger gebied. De kisten werden neergezet, en de meertjesexpeditie voor die dag opgegeven.
Ik kreeg een flashback naar ‘Nooit meer slapen’ van Hermans, een must-read voor iedereen die veldwerk doet, gaat doen of wil voelen hoe het kan zijn. Zonder essentiële luchtfoto’s trekt de slecht voorbereide hoofdpersoon naar het hoge noorden van Noorwegen, geteisterd door middernachtszon, horden muggen en drassige omstandigheden. Uiteraard lukt het hem niet om zijn onderzoeksvraag te beantwoorden; iets wat je als lezer vanaf het begin ziet aankomen.
Hoe ongeloofwaardig had dat boek me ooit geleken. En hoe vaak is de geloofwaardigheid van dit boek sindsdien al bevestigd. Veldwerk, een expeditie: onverwachte omstandigheden zorgen er vrijwel altijd voor dat je van je oorspronkelijke plan moet afwijken en moet overstappen op een plan zonder goede voorbereiding, soms tegen beter weten in.
Gelukkig kan het ook soms meezitten. Het IMAU-team met Stefan en Willem Jan heeft zaterdag met succes een weerstation kunnen plaatsen op een gletsjer op Spitsbergen. Een combinatie van goede voorbereiding, geluk met het weer en het geluk geen ijsbeer te zijn tegengekomen. Hopelijk heeft ons meertjes-team vandaag ook meer geluk. We kunnen in ieder geval vandaag wel landen op de zuidkant van Barentsøya.